Het verhaal van Picaro
“Hola amigo’s, eindelijk ben ik weer thuis, in Hulst. Het duurde even maar weet je, ik ben nogal snel afgeleid. Ik zie overal leuke en interessante dingen en mensen en blijf dan hangen waar het gezellig is. Zo was ik laatst nog in Brussel. Leuke gasten daar. Ze noemen me Picaro, dat betekent kleine deugniet. Begrijpen jullie dat nou? Ik niet hoor. Ik ben hartstikke braaf! Mijn beste amigo Corte en ik halen wel eens kattenkwaad uit maar dat ziet bijna niemand. Behalve Barco dan, die vindt ons dan te druk en dan moeten we zijn laarzen en helm poetsen. Ja, ik ben blij dat ik weer #inulst ben, het is hier toch het gezelligste met al mijn pagaddervrienden. Ik ben net op pad geweest met Cavar, we hebben een lekker Pagadderbiertje gedronken. Ik moet daar alleen altijd zo erg nodig van plassen… ik doe dat stiekem hier hoor. Dat ziet toch niemand…."
Picaro (=schelm) bij de Bierkaai:
Volgens een hele oude kaart uit 1560 lag op de plek waar ik nu sta lang geleden een haven. Deze oude haven was eigenlijk eerst een kreek. In de 16e eeuw hebben ze stenen gebruikt om hem steviger te maken en werd de toegang tot de stad afgesloten door de Bollewerckpoort (de poort waarop mijn vriend Curioso zit). Vanaf die tijd konden alleen kleine schepen doorvaren tot in de stad. De oude haven is in 1596 gedempt. Tien jaar geleden hebben de bestuurders van Hulst bedacht dat het mooi zou zijn om het water terug in de stad te brengen. Deze nieuw aangelegde Bierkaaihaven ligt op dezelfde plek. Dus het is net als heel vroeger. Bijzonder hè!? Bij het uitgraven van de nieuwe haven hebben de archeologen hele stoere dingen gevonden. Deze kun je in het museum bekijken. Echte pagadderhelmen en zelfs stukken van een scheepswrak. Heel interessant! Pagadder Piedra staat op de uitkijk daar. Doe je haar de groeten?
Bekijk hieronder het verhaal van de Pagadders!