Het verhaal van Piedra
Mijn naam is Piedra. Eén van de weinige Pagaddervrouwen. Eerst mocht ik alleen maar mee om zieken te verzorgen, maar al snel ontdekte onze Pagadderhoofdman mijn scherpe ogen. Ik heb namelijk de beste ogen van alle Pagadders. Daarom mocht ik zelf een plaats uitkiezen om de stad in de gaten te houden. Dat werd hier in Museum Hulst 's Landshuis. Alles wat ik zie vanuit mijn uitkijkpunt schrijf ik op en laat ik ophalen door de anderen. Ik heb nu al een hele verzameling van spullen die hier in de stad zijn gevonden dankzij mij. Mijn eigen museumpje! Kijk jij ook maar goed om je heen als je door deze stad loopt, misschien kom je nog bijzondere dingen tegen voor in mijn museum.
Wist je dat je een kleine versie van mij nu kunt kopen op het infopunt #inulst? Voor €27,50 heb je mij op de schoorsteenmantel staan!
Piedra (=steen) bij Museum Hulst 's Landshuis:
Dit is de Steenstraat, misschien wel vernoemd naar wat hier binnen vroeger zat: de ‘steen’, oftewel gevangenis. Het was een gevangenis waar mensen maar korte tijd werden vastgehouden. Moest je langer vastzitten, dan werd je overgeplaatst naar de gevangenis in Middelburg. In 's Landshuis (Museum Hulst) was in de achttiende eeuw ook een gevangenis. Die is nog steeds te bezichtigen. Je kunt zelfs zien wat de gevangenen in de houten cel hebben gekerfd. Zie je de toren daarboven aan de overkant van de straat? Daar stond ik op de uitkijk. Het was mijn eigen pagaddertoren. Nu kijk ik door de stad vanuit het museum. Ontdek in het museum de sporen van deze bijzondere vestingstad, de verhalen van mijn goede vriend Reynaert en nog veel meer. Nu ik dit zo zeg, denk ik dat ik zo ook maar eens naar binnen ga!
Bekijk hieronder de reis van Piedra